มีโอกาสได้ไปเจอหนุ่มฮั่น ในงาน “Head & Shoulders Drean kick Road to Barcelona” ไม่รอช้าที่จะชวนมาพูดคุยถึงทริปที่ไปเที่ยวญี่ปุ่นกับน้องร่วมค่าย ริท เพราะได้ข่าวว่าหนุ่มฮั่นเพิ่งลงเครื่องช่วงเช้าแล้วมาร่วมงานนี้ในช่วงบ่ายวันเดียววันที่ 7 ก.ค.56 ณ  สนามเมืองทองยูไนเต็ด

– ไปเที่ยวญี่ปุ่นมาเป็นยังไงบ้าง ได้ยินว่ามีแต่ของที่แกงส้มฝากซื้อ แล้วมีของของตัวเองบ้างหรือเปล่า

ก็มีบ้างครับ พวกเสื้อผ้ามาใช้ในการทำงานครับ แต่หลักๆ ส่วนใหญ่เน้นไปเที่ยวไปพักผ่อนมากว่าครับ ไม่ได้แบบว่าจะต้องไปซื้ออะไรเยอะแยะขนาดนั้น แต่ก็เยอะอยู่ครับ (หัวเราะ)

นี่คือลงมาถึงปุ๊ปตีสี่ ถึงบ้านตีห้า นอน ตื่นเก้าโมงมาฟิตเนส เสร็จแล้วก็มานี่เลย กระเป๋าพูดง่ายๆ ว่าพอเข้าบ้านปุ๊บ โยนละก็วางไว้ ยังไม่ได้แตะของอะไรสักอย่างเลย ซื้อของมาเยอะแต่ก็ไม่รู้อะไรเป็นอะไรบ้าง

– ของของน้องแกงส้มก็วางทิ้งไว้เหมือนกัน??

ใช่ครับ แต่ว่าแกงก็มาละส่งข้อความมาบอกตั้งแต่เช้าละว่า “พี่ เดี๋ยววันนี้จะเข้ามาเอารองเท้านะ” เราก็บอกว่า เดี๋ยวก่อนๆ ตอนนี้ยังยุ่งๆ อยู่เลย”

– ประทับใจหรือติดใจอะไรที่ญี่ปุ่นรอบนี้บ้าง

สิ่งที่ผมชอบบ้านเค้าน่าจะเป็นเรื่องระเบียบวินัยครับ เค้าบอกว่าเวลาไปญี่ปุ่นต้องรู้หลักๆ สองสามอย่าง อย่างแรกคือการเข้าคิว เค้าบอกว่าที่ญี่ปุ่นการต่อคิวครึ่งชั่วโมงหรือชั่วโมงนึงเป็นเรื่องปกติมากๆ สำหรับเค้า เรื่องที่สองถ้าสั่งอาหารอะไรมาต้องทานให้หมดถือว่าเป็นการให้เกียรติเค้า ซึ่งผมก็ดูละเห็นว่าทุกคนกินหมดจริงๆ ก็เป็นอีกอย่างที่ดี แล้วก็คนที่โน่นมีน้ำใจครับ ต่อให้เค้าพูดภาษาเราไม่ได้แต่เค้าก็จะวิ่งไปถามอีกคนให้

– ติดใจอาหารญี่ปุ่นบ้างมั๊ย

ก็หลายอย่างนะครับ แต่ที่ผมกินบ่อยๆ คงเป็นข้าวหน้าเนื้อครับ เพราะทานบ่อยละหาทานได้ง่ายครับ

– เที่ยวครั้งนี้แค่ในโตเกียวอย่างเดียว

ใช่ครับ ไม่ได้ไปโอซาก้าครับ ไปแค่โตเกียว เที่ยวตามเมืองของเค้า ชินจูกุ ฮาราจูกุ ชิบูย่า กินซ่า

– สถานที่ที่ประทับใจ

ถ้าเป็นกลางคืนไปมาบ้างครับ ผมว่าของบ้านเราสนุกกว่า ในลักษณะของแสงสีเสียงผมชอบของบ้านเรา แต่ของญี่ปุ่นผมชอบในเรื่องของความปลอดภัย ซึ่งมีสูงมาก

– พูดถึงที่ไปเที่ยวกับริทหน่อย

ถ้าให้เผาริทนะครับ ตอนไปที่นู่นเค้าจะแบ่บอยากรู้อยากเห็นไปซะทุกเรื่อง เดินไปโน่นมานั่นมานี่จนสุดท้ายแล้วก็…. ที่ญี่ปุ่นมันจะแบบมีชั้น 2 ชั้น 3 ชั้น 4 จะไม่เหมือนบ้านเราที่ชั้นเดียวละคือร้านนั้นเลย ริทก็ด้วยความอยากรู้อยากเห็น พอเห็นป้ายนึงปุ๊บคิดว่าเป็นร้านอาหาร ก็เลยเดินลงไป พอเดินลงไปปุ๊บก็นั่นแหละครับ….. (หัวเราะ)

พอเราได้เดิน 2-3 วันก็จะเริ่มรู้แล้วว่า อ๋อ ในห้องหนึ่งแถวมันไม่ได้มีแค่ร้านเดียว มีชั้นสอง มีชั้นใต้ดิน ซึ่งเป็นร้านที่แตกต่างกันไป ละเวลาเราเดินเข้าตึกก็ต้องดูให้ถูกว่าป้ายเขียนว่าอะไร ซึ่งมันเป็นภาษาญี่ปุ่นก็ไม่มีใครเข้าใจ และริทเค้าหิวข้าวก็เลยเดินลงไป แล้วก็หายไปสักพักนึงแล้วก็กลับขึ้นมา เราก็ถาม “เป็นไงบ้าง” ริทก็บอก “เออพี่ผมไปเจออะไรอย่างนั้นมา”

– แล้วมีอะไรติดมือมามั๊ย

ไม่ๆๆๆ ครับ (หัวเราะ)

แล้วจากไปเนื่องจากต้องไปเตรียมตัวโชว์ หนุ่มริทโดนเผาแบบนี้แล้วจะว่ายังไงหนอต้องติดตามกันต่อไป ^^