โครงการ “เพลงคลาสสิก จีบ คนกรุงเทพ” ที่เกิดจากการรวมตัวของ 7 หนุ่มนักดนตรีมืออาชีพระดับอัศวินของเมืองไทยที่ไปร่ำเรียนในสถาบันการดนตรีระดับโลกทั้งในอเมริกา ยุโรป และเอเชีย ได้จัดการแสดงและกิจกรรมหลากหลายในโครงการฯ ภายใต้การส่งเสริมของมูลนิธิหอศิลปะแห่งรัชกาลที่ 9 เพื่อให้เพลงคลาสสิก “สนุกกว่าที่คิด ง่ายกว่าที่เคย” และสามารถเข้าถึงคนทุกกลุ่ม อาทิ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ที่สถาบันการศึกษาต่างๆ   ตลอดจนการแสดงดนตรีให้ผู้ด้อยโอกาสได้ฟังและสัมผัสอย่างใกล้ชิด ทั้งที่โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพ ช่วงกลางปีที่ผ่านมา และที่มูลนิธิอนุเคราะห์คนพิการฯ โรงเรียนศรีสังวาลย์ เมื่อเร็วๆ นี้  พร้อมทั้งเลี้ยงอาหารว่างแก่น้องๆ ภายใต้บรรยากาศที่อบอุ่นเป็นกันเอง สร้างความสุขอย่างเต็มอิ่มสำหรับทุกฝ่าย

น้องเพลง-อธิษฐาน  สืบกระพันธ์ เล่าถึงความรู้สึกในครั้งนี้ว่า “เคยดูแบบวงใหญ่ๆ (ออร์เคสตร้า) ทางทีวี เคยฟังจาก MP3 ด้วย  แต่ไม่เคยเห็นการเล่นสดๆ จริงๆ อย่างวันนี้  ถึงแม้จะเป็นวงเล็กๆ มีเครื่องดนตรีน้อยชิ้น แต่ก็ยังเป็นเพลงคลาสสิกที่เพราะมากและสนุกมาก  ชอบทุกเพลง  ดีใจที่มีโอกาสได้เห็นของจริง พี่ๆ สอนให้รู้จักเครื่องดนตรีชนิดต่างๆ ให้สัมผัสด้วย  ชอบไวโอลินมากค่ะ  อยู่ที่โรงเรียนนี้ก็ได้เล่นดนตรีบ้างในวิชาเรียน  เคยเล่นเพลงใต้ร่มพระบารมีด้วย  หนูชอบฟังเพลงโดยเฉพาะเวลาทำการบ้าน และเวลาอารมณ์ไม่ดี  บางครั้งเราก็รู้สึกเก็บกด  รู้สึกว่าทำอะไรได้ไม่ดีพอ  ฟังเพลงแล้วสบายใจขึ้น  เห็นพวกพี่ๆ มาเล่นดนตรีให้ฟังวันนี้ก็อยากเล่นบ้าง  และมีแรงบันดาลใจมากขึ้น อยากเก่งแบบนี้ อยากให้พี่ๆ มาสอน และคิดว่าวันหนึ่งจะทำให้ได้เหมือนพี่ๆ ค่ะ”

ส่วน น้องบัว-กมลวรรณ ลิมปานนท์ กล่าวว่า “ประทับใจทุกเพลง แต่ชอบเพลง Hungarian Dance มากที่สุด พี่คริสเล่นเปียโนเก่งเป็นแรงบันดาลใจที่จะทำความฝันให้เป็นจริงต่อไป เพราะหนูอยากมีโอกาสอยู่บนเวที อยากเล่นเปียโน และร้องเพลงที่แต่งเอง มีคนดูเยอะๆ คงมีความสุขที่สุด ตอนนี้กำลังเก็บเงินซื้ออูคูเลเล่ค่ะ  ที่ผ่านมาหนูเคยขึ้นเวทีละครที่ศูนย์เยาวชนไทย-ญี่ปุ่น ปลื้มใจมาก อนาคตก็อยากเล่นเปียโนเก่งๆ และประสบความสำเร็จค่ะ คิดว่าถ้าเราตั้งใจจริงๆ ก็คงทำได้”

ด้านพี่ๆ นักดนตรี “JEEB ensemble” ก็ปลื้มใจไม่แพ้กัน แม้ว่าวันนี้จะมาไม่ครบทั้ง 7 หนุ่ม  แต่ทั้งพี่คริส-คริสโตเฟอร์ จั้นว้อง แมคคิแกน, พี่เมฆ-มิติ วิสุทธิ์อัมพร, พี่ปาล์ม-เอกชัย มาสกุลรัตน์ และ พี่แดน-คณิน  อุดมมะนะ ก็ภูมิใจอย่างยิ่งที่เห็นน้องๆ ผู้พิการมีความสุข ทั้งจากบทเพลงไพเราะมากมายที่คัดสรรมาบรรเลง  การเลี้ยงอาหารว่าง และการพูดคุยอย่างสนุกสนานกับน้องๆ

“น้องๆ ชวนเราคุยทุกเรื่องเลยครับ มีน้องมาทักพี่แดนว่าทำไมผมพี่ตลกจัง ทำยังไง..อยากไว้ผมแบบนี้บ้าง  บางคนเป็นแฟนฟุตบอลทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด     พอรู้ว่าพี่เมฆเป็นแฟนลิเวอร์พูลก็มีการแซวแบบน่ารักๆ กันด้วย

ช่วงที่เล่นดนตรีให้ฟัง เราสื่อสารกันด้วยเพลง น้องๆ ก็เปิดใจฟัง และ relax กันมาก มีโยกตัว เคาะจังหวะ ร่วมสนุกไปกับเรา ยิ้มแย้มแจ่มใส   สิ่งที่มีคุณค่าที่สุดสำหรับนักดนตรีทุกคน คือการที่ผู้ฟังผู้ชมเพลิดเพลิน มีความสุข  น้องๆ ก็ทำให้พวกเรามีความสุขมากเช่นกัน  อาจารย์ใหญ่ท่านบอกว่าไม่อยากให้น้องๆ แค่มีชีวิตอยู่  แต่อยากให้อยู่อย่างมีชีวิตชีวา  เราดีใจมากที่ได้เห็นน้องๆ มีความสุข หน้าเปื้อนยิ้มในวันนี้ ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้พวกเราทำสิ่งดีๆ ต่อไป โดยมีสัญญาใจว่าจะกลับมาหาน้องๆ อีกแน่นอนครับ”