คุยกับนาตาลี พอร์ตแมน

คุณประทับใจบทหนังเรื่องนี้ตรงไหน

บทหนังเขียนโดยแซมี เบิร์ช ซึ่งเป็นบทหนังเรื่องแรกของเธอ ฉันเหลือเชื่อมากว่าเธอเขียนอะไรแบบนี้ออกมาได้ ตอนอ่านบท คุณไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป และฉันว่าคนที่ดูหนังก็น่าจะรู้สึกหวาดระแวงแบบนั้นด้วย แซมีเคยทำ Casting (คัดเลือกนักแสดง) มาก่อน เธอจึงรู้จักธรรมชาติตัวละคร รู้จักธรรมชาติของนักแสดง เธอหยิบนำมาผสมกับเรื่องราวในบทได้อย่างน่าทึ่งมาก

 

ตอนแรกบทส่งมาเพื่อพิจารณาให้คุณเป็นคนกำกับ แต่ทำไมคุณถึงส่งต่อให้ท็อดด์ เฮย์นส์

แม้พล็อตจะดูง่ายๆ แต่ฉันคิดว่าบทเรื่องนี้มีประเด็นค่อนข้างซับซ้อน และหลายๆ ประเด็นเป็นสิ่งที่ท็อดด์ เฮย์นส์ทำออกมาผ่านหนังหลายเรื่องของเขา ตั้งแต่สภาวะภายในของผู้หญิง, การตั้งคำถามกับตัวตน และการแสดงออกภายนอกซึ่งสวนทางกัน บทหนังเรื่องนี้มีโทนที่ไม่เหมือนหนังเรื่องไหนเลย และฉันคิดว่าท็อดด์เป็นคนสร้างโทนในหนังได้มีเอกลักษณ์

 

คุณรู้จักท็อดด์ เฮย์นส์มาก่อนหรือเปล่า

ฉันชื่นชมผลงานของเขามานานมาก ฉันอยากร่วมงานกับเขา อันที่จริงฉันส่งบทหนังไปให้เขาอ่านหลายเรื่องมาก และเขาจะตอบปฏิเสธมาแทบทุกครั้ง จนมาถึง May December ที่เขาตอบมาว่าเขาสนใจ ฉันดีใจจนแทบกระโดด

ความซับซ้อนอย่างหนึ่งของบทก็คือ ตัวละครของคุณต้องพยายามเลียนแบบ ท่าทางตัวละครของจูลีแอนน์ มัวร์ พวกคุณซักซ้อมกันอย่างไร

จูลีแอนน์ มัวร์เป็นนักแสดงที่เก่งกาจ และเธอก็ยังใจดีมากๆ ด้วย ตอนเธอคิดว่าจะปั้นบทนี้ออกมายังไง เธอยังคิดเผื่อด้วยว่า ต้องเล่นแบบที่ฉันสามารถเล่นเลียนแบบเธอได้ด้วย เราแทบไม่มีเวลาซักซ้อมบทเลย เนื่องจากเรามีเวลาทำงานจำกัด และเราก็ถ่ายเรียงตามบท เลยอาจจะง่ายหน่อยที่ตัวฉันค่อยๆ ซึมซับบุคลิกท่าทางตัวละครของเธอ

 

ตัวละครของคุณเป็นนักแสดงที่อยากลองอะไรที่ท้าทาย คุณเองก็เป็นแบบนั้นด้วยหรือเปล่า

แน่นอน ฉันรู้สึกเหมือนเป็นหน้าที่เลยทีเดียวล่ะ เมื่อคุณอยู่ในวงการมานาน การเล่นอะไรซ้ำๆ ทำให้คนดูหมดความสนใจในตัวคุณ และตัวคุณเองก็จะหมดไฟด้วย คุณต้องพยายามหาอะไรใหม่ๆ หรือวิธีการใหม่ๆ ในการทำงานอยู่เสมอ

เนื่องจากตัวละครของคุณมีความใกล้เคียงกับตัวคุณมาก คุณได้ใส่ตัวเองเข้าไปในบทหรือมีการปรับเปลี่ยนบทบ้างหรือเปล่า

ไม่มีเลย ทุกอย่างในหนัง คำพูดทุกคำมาจากบทของแซมี เบิร์ช แม้ฉันจะเป็นนักแสดงมา 30 ปี แต่หน้าที่ของฉันคือเล่นบทที่เขียนมา ฉันต้องเอาประสบการณ์ที่มีมารับใช้บทที่ฉันเล่นมากกว่า

 

มีส่วนไหนในหนังอีกหรือเปล่าที่คุณเข้าอกเข้าใจมันเป็นพิเศษ

ฉันเป็นนักแสดงมาตั้งแต่เด็ก และกลายเป็นบุคคลสาธารณะที่ไปไหนใครๆ ก็รู้จัก ฉันคิดว่าฉันเข้าใจสิ่งที่เกรซี (ตัวละครของจูลีแอนน์ มัวร์) ต้องเผชิญ เหมือนเราต้องมี 2 บุคลิก คือบุคลิกที่ต้องสร้างเพื่อคนภายนอก และบุคลิกเวลาเราอยู่หรือเราคุยกับตัวเอง

คุยกับจูลีแอนน์ มัวร์

อะไรทำให้คุณสนใจบท เกรซ ใน May December

ปกติเวลาฉันเห็นบทหนังที่มีตัวนำหญิง 2 คน มันมักจะพูดเรื่องผู้หญิงมีความสัมพันธ์กัน มีความรัก หรืออะไรทำนองนั้น แต่กับหนังเรื่องนี้ มันเป็นหนังว่าด้วยผู้หญิงที่พยายาม เอาชนะกันโดยคิดว่า ต่างฝ่ายต่างรู้จริงที่สุด เกรซคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของเธอ แต่เอลิซาเบธ (ตัวละครของนาตาลี พอร์ตแมน) เชื่อว่าเกรซไม่เข้าใจตัวเอง เธอต่างหากที่เข้าใจ

 

คุณกับนาตาลี พอร์ตแมนเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า

ฉันเคยเจอและทักทายกันตามงานแค่นั้น ไม่เคยร่วมงานและไม่ได้นั่งคุยกันยาวๆ เลย แต่พอได้มาทำงานด้วยกันจริงๆ เรากลับสนิทกันอย่างรวดเร็ว เรามีเวลาถ่ายหนังแค่ 23 วันเท่านั้น แต่เราก็พยายามเตรียมตัวมาอย่างดี

หนังพูดถึงนักแสดงหญิงที่เตรียมตัวกับบทที่ตนจะต้องเล่น คุณเองก็เป็นนักแสดงมืออาชีพ คุณเตรียมตัวกับบทนี้ยังไงบ้าง

เบื้องต้นเลยก็คือ เกรซทำอาชีพอบขนมขาย ฉันเลยต้องไปคลุกคลีกับคนที่ทำอาชีพอบขนมขาย ฉันไปเรียนจัดดอกไม้ เพื่อจะได้รู้ท่าทางของคนที่จัดดอกไม้เป็นกิจวัตร ฉันคงไม่รีเสิร์ช ตัวละครจนน่ากลัวขนาดเอลิซาเบธหรอก แต่อย่างน้อยๆ ก็ไม่อยากให้คนดูดูแล้วคิดในใจว่า “เขาไม่ได้ทำกันแบบนั้นนะ”

 

ทำไมคุณออกแบบให้ตัวละครเกรซพูดตัว S ไม่ชัด

ฉันคิดว่า เกรซมีความเป็นเด็กในตัวเธอ ลึกๆ แล้วเธอคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงที่รอ เจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วย แม้ว่าเจ้าชายของเธอจะอายุ 13 ฉันเลยออกแบบให้เธอ มีความเป็นเด็กบางอย่าง อย่างการออกเสียงตัว S เป็น Th ซึ่งตรงนี้มันช่วยให้ตัวละคร ของนาตาลีได้เลียนแบบฉันง่ายขึ้นด้วย

 

นี่เป็นการร่วมงานกับท็อดด์ เฮย์นส์เป็นครั้งที่ 5 แล้ว เคยมีครั้งไหนที่เขาชวนคุณมาเล่นแล้วคุณตอบปฏิเสธไหม

ไม่มีเลย ฉันไม่นึกไม่ฝันเลยตอนไปออดิชั่นบทใน Safe เมื่อ 30 ปีก่อน ว่าเขากับฉันจะทำงานด้วยกันมายาวนานขนาดนี้ แต่เขาเป็นศิลปินที่มีเอกลักษณ์ เขาสนใจเรื่องตัวตน เรื่องการแสดง เรื่องเพศ ซึ่งทั้งหมดนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันตื่นเต้น ฉันคิดว่าเราสองคนมีรสนิยมคล้ายๆ กัน

 

คุณรับบทตัวละครที่ซับซ้อนมาหลายครั้งแล้ว มีครั้งไหนบ้างไหมที่คุณสลัดตัวละครไม่หลุดหลังจากถ่ายเสร็จแล้ว

คนดูก็มีหน้าที่อินไป ส่วนหน้าที่ของฉันคือการเตรียมตัวให้มากที่สุด จำบทให้แม่น แสดงอารมณ์ออกมาให้ได้ และไม่ลืมข้อมูลที่หามา เพื่อให้ฉากๆ นั้นออกมาสมจริงที่สุดต่อหน้ากล้อง เวลาแสดงมันเหมือนมีพลังงานปะทุออกมาจริงๆ แต่พอถ่ายจบ ก็จบกันไป เตรียมฉากต่อไป แค่นั้นเลยจริงๆ

 

 

 

MAY DECEMBER รัก ร่าน ร้าย

ลุ้นก่อนประกาศผลรางวัลออสการ์บทภาพยนตร์

เปิดรอบสนีค  7-13 มีนาคม 1 ทุ่มเป็นต้นไป

ฉายจริง 14 มีนาคม

 

ตัวอย่างภาพยนตร์

ที่มา:  ฝ่ายประชาสัมพันธ์
บันทึกภาพ:  ฝ่ายประชาสัมพันธ์